توانایی ما برای کنار آمدن با نیاز‌هایمان عاملی کلیدی در تجربه‌ی استرس است. برای نمونه شروع یک کار جدید شاید یک تجربه‌ی بسیار هیجان انگیز باشد، به شرط اینکه همه چیز در زندگی شما پایدار و مثبت باشد. اما اگر شما یک کار جدید را در زمانی شروع کنید که به خانه تان را تغییر داده اید، یا زمانی که فرزندتان بیمار است، یا زمانی که با مشکلات مالی شدید مواجه هستید، ممکن است کنار آمدن با این شرایط غیر قابل تحمل شود.
چه مقدار استرس از آستانه‌ی تحمل شما فراتر می‌رود؟
کنار آمدن با همه‌ی اتفاقات غیر‌عادی به یک اندازه دشوار نیست. برای مثال استرس ناشی از طلاق با استرس ناشی از تغییر مسئولیت‌تان در سر کار قابل قیاس نیست. به همین دلیل است که شما باید بتوانید میزان استرس‌تان را به درستی اندازه‌گیری کنید.
مقیاس رتبه‌ی تعدیل یافته‌ی اجتماعی (SRRS) که بیشتر با مقیاس استرس هلمز و راهه شناخته می‌شود، دقیقا برای این کار ساخته شده است. این ابزار به ما کمک می‌کند تا میزان استرسی را که تحمل می‌کنیم، اندازه گیری کنیم و به فکر این باشیم که برای کنترل آن چه راهکارهایی پیش روی ماست؟ استرس ناشی از اضطراب می باشد و لازم است حتما روی شناسایی و بهبود این ضعف کار کنیم.
مقیاس استرس هولمز – راهه
در سال ۱۹۶۷ دو روانپزشک به نام‌های توماس هلمز (Thomas Holmes) و ریچارد راهه (Richard Rahe) تصمیم گرفتند به مطالعه‌ی این موضوع بپردازند که آیا استرس می‌تواند منجر به بیماری شود. آنها بیش از ۵۰۰۰ بیمار را بررسی کردند و از آنها پرسیدند که آیا هیچ یک از ۴۳ اتفاقی که در این آزمون مطرح می‌شود را در ۲ سال اخیر تجربه کرده‌اند.
هر اتفاق یک واحد تغییر در زندگی (LUC) نامیده می‌شود و وزن متفاوتی در ایجاد استرس دارد.در واقع هر اتفاق امتیاز مختص به خودش را دارد و در صورتی که اتفاقی بیشتر از یک‌بار برای شما اتفاق افتاده است، برای اینکه امتیاز شما به درستی محاسبه شود، امتیاز آن را با امتیاز محاسبه شده دوباره جمع کنید. که با جمع امتیاز ها امتیاز نهایی این تست مشخص می‌شود.
تفسیر امتیاز
امتیاز بین ۱۱ تا ۱۵۰ : احتمال بسیار کم یا متوسطی وجود دارد که در آینده‌ی نزدیک به دلیل استرس، بیمار شوید.
امتیاز بین ۱۵۰ تا ۲۹۹ : احتمال متوسط یا زیادی وجود دارد که در آینده‌ی نزدیک به دلیل استرس، بیمار شوید.
امتیاز بین ۳۰۰ تا ۶۰۰ : احتمال زیاد یا بسیار زیادی وجود دارد که در آینده‌ی نزدیک به دلیل استرس، بیمار شوید. کاری که در این شرایط می‌توانید انجام دهید اگر در وضعیت خطر متوسط یا بالا هستید، در این صورت اولین کاری که باید بکنید این است که از بحران‌های آینده‌ی زندگی‌تان جلوگیری کنید. اگر چه گفتن این حرف ساده است و نمی‌توان به راحتی به آن عمل کرد، اما برای مثال می‌توانید از عوض کردن خانه صرف نظر کنید و آن را به تأخیر بیندازید یا به زمان مناسب‌تری موکول کنید. همچنین می‌توانید برای به حداقل رساندن تعارض با دیگران نحوه مواجهه و حل تعارض در سازمان را بیاموزید. می‌توانید به سمت وظیفه‌ای جدید نروید یا به یک پروژه‌ی جدید مطالعاتی نپیوندید، همچنین می‌توانید کارها را ساده کنید و از خودتان مراقبت کنید.
نکته‌ی ۱: برخی دانشمندان معتقدند مقیاس استرس هلمز و راهه در بعضی حوزه‌ها ضعیف است. برای مثال برخی معتقدند گروه‌های فرهنگی مختلف به اتفاقات زندگی‌شان به شیوه‌های متفاوتی واکنش نشان می‌دهند. مطالعه‌ای امتیاز آمریکایی‌ها را با امتیاز مالزیایی‌ها مقایسه کرده است. جالب توجه است که مالزیایی‌ها در مقایسه با آمریکایی‌ها رویکرد متفاوتی به قانون شکنی یا روابط دارند. معنی این حرف این است که با وجود امتیاز‌های مشابه، آنها میزان استرس متفاوتی را تجربه می‌کنند. به همین دلیل اگر به میزان استرس زندگی خودتان امتیاز می‌دهید تفاوت‌های فرهنگی را در نظر بگیرد.
نکته‌ی ۲: اگرچه دانستن درباره‌ی این ایده می‌تواند به شما کمک بکند که کاری انجام بدهید، اما زیاد روی آن حساب نکنید و اجازه ندهید نتیجه‌ی این مقیاس روی شما تأثیر منفی بگذارد. سعی کنید مثبت‌اندیش باشید و از اینگونه رفتارها جلوگیری کنید.
هشدار: استرس می‌تواند مشکلات جدی در سلامتی شما ایجاد کند و در موارد خیلی شدید حتی می‌تواند باعث مرگ شود. اگرچه نشان داده شده است که این تکنیک‌های کاهش استرس می‌توانند اثر مثبتی داشته باشند، اما فقط برای راهنمایی هستند و اگر نگران بیماری‌های ناشی از استرس زیاد هستید یا اگر استرس موجب شده است که برای مدت طولانی غمگین باشید، باید از توصیه‌های متخصصان امر بهره بگیرید.
