شایستگی فرهنگی رهبران تاثیرگذار
شایستگی فرهنگی رهبران | سرمهندس تازه منصوب شده “آمینا/ آمنه” سومین جلسه ماهانه مجازی و تیمی خود را با بیان این مسئله که از نظرات همه استقبال می‌کند و برای همه ایده‌ها و بازخوردها به ویژه تفکرات خلاقانه و نوآورانه، ارزش قائل است؛ شروع کرد. اما جلسه آن گونه که او انتظار داشت پیش نرفت. او میان افراد گروه، مشارکت کم و بی میلی نسبت به فرآیند طوفان فکری و به اشتراک گذاری اطلاعات در مورد پروژه‌ها را احساس کرد.
او با یادآوری مکالمات قوی‌ای که در گذشته مابین همکاران سابقش شکل می‌گرفت، به عملکرد تیمش و شایستگی خود برای ایفای این نقش شک کرد. بحث اشاره شده و این چالش فرضی، برای تمامی رهبران با الگوها و سبک‌های مختلف تعامل با نظام‌های ارزشی و اعتقادی مختلف آشناست. آمینا/ آمنه برای برای حل این مشکل، به ویژه برای ایجاد خودآگاهی قوی، حضور داشتن، گوش دادن، سؤال کردن و ایجاد حس مسئولیت‌پذیری ، باید بر مهارت‌های اصلی و اساسی رهبری تسلط یابد. شرکت‌هایی که فرهنگ کوچینگ دارند بیش از دو برابر شرکت‌هایی که فاقد آن هستند، عملکرد بالاتر و بهتری دارند.
مهارت های مدیریتی
مهارت‌های کوچینگ در محیط های در حال تغییر
عبور از مدیریت سنتی و رسیدن به محل‌کارهای مجازی و تغییرات مرتبط با آن در جذب استعداد و فراگیری دیجیتال در مدیریت سازمان‌ها و تیم‌هایی که نسبت به همیشه متنوع‌تر هستند، چالشی واقعی ایجاد کرده است.
دور کاری ها، با دسترسی گسترده به نیروی کار جهانی، بیش از همیشه طرفدار پیدا کرده است. در واقع با دسترسی گسترده به نیروی کار بین المللی به صورت دور کار ما با افزایش آگاهی اجتماعی در مورد مسائل قومیتی، عدالت اجتماعی مواجه هستیم . از این رو مدیران جهت مدیریت نیروهای خود که در واقع هر کدام نماینده یک فرهنگ هستند بیش از پیش به الگوبرداری از الگوهای معتبر جهت آگاهی از فرهنگ‌ها و از طرفی درک حساسیت‌های میان فرهنگی نیازمند هستند.
شایستگی فرهنگی رهبران بسیار حایز اهمیت است به گونه ای که رهبران تاثیر گذار جهانی باید از نظر فرهنگی نیز شایستگی داشته باشند. آن‌ها باید قادر باشند تا در موقعیت‌های بین فرهنگی، با ارزش گذاشتن به تنوع و آگاهی از هویت‌های فرهنگی دیگران و هویت خود، نقش ایفاء کنند. این توانایی مستلزم خودآگاهی عمیق از تعصبات فرهنگی خود، همراه با توانایی مدیریت این جهت‌گیری‌ها و تلاش برای اقدامی فراگیر در محل کار است. کوچینگ به عنوان یک ابزار رهبری، با تاکید بر گوش دادن فعال، عدم قضاوت و پرسش‌های کنجکاوانه، از کار میان فرهنگی پشتیبانی می‌کند، چراکه همدلی و ارتباطات واضح‌تر را ارتقا می‌دهد.
صلاحیت فرهنگی در مقابل صلاحیت سیاسی
شایستگی فرهنگی رهبران | در محل‌کارهایی که تنوع فرهنگی بیشتری وجود دارد، احتمال پیشرفت و رشد بیشتر نیز مهیاست. مثلا خانم‌های مدیرعامل و اقلیت قومی در شرکت‌های فورچون ۵۰۰ (Fortune 500) تأثیر عمده‌ای بر رویه‌های تجاری و تنوع ابتکار عمل دارند که به این نکته اشاره دارد، این رهبران هر دو شایستگی شناختی و احساسی را نشان میدهند.
گروه‌ها و هیئت‌های دارای تنوع جنسیتی، عمدتا افراد مستعد که برای فرهنگ فراگیری ارزش قائل هستند را جذب می‌کنند. کاربران دیجیتالی یا دیجیتال مارکتینگ که بیش از ۵۰% نیروی کار را تشکیل میدهند، رهبرانی را می‌خواهند که بتوانند هدف معناداری را بیان کنند، استقلال عمل را فراهم کنند، به تیم‌ها و افراد مختلف کمک کنند، رشد کنند و به تأثیرات اجتماعی و محیطی اهمیت دهند. در حالی که تنوع با ایجاد ذهنیت رشد، نوآوری، استعداد گسترده و همسویی سهامداران، مزایای حقیقی را برای سازمان‌ها ارائه می‌کند؛ ممکن است رهبران اهداف آن را بیشتر از کار با یک تیم همگن که چارچوب مشترکی را به اشتراک می‌گذارند، زمان برتر و در تصمیم‌گیری کندتر ببینند. بکارگیری استانداردهای تنوع مستلزم آن است که رهبران، آگاهانه متعهد به توسعه روانی فرهنگی و قدردانی از تأثیرات پیشینه فرهنگی بر پویایی و ارتباطات تیم باشند.
بسیاری از سازمان‌ها سیاست‌های متنوع، برابری و شمول (DEI) را در دستور کار خود قرار داده اند. اما این ارزش‌های اعلام‌شده ممکن است با اقدامات رهبران ناسازگار باشد و ناهماهنگی ناشی از آن می‌تواند تلاش برای ترویج محل‌کارهای بین‌فرهنگی را تضعیف کند.
اگرچه آموزش ناخودآگاه ممکن است آگاهی رهبران را از نقاط کور افزایش دهد اما کوچینگ اجرایی و تیمی، فرآیندی پایدار برای متعادل سازی فراهم می‌کند. هر دو آموزش مهارت‌های کوچینگ و خود فرآیند آن به رهبران و تیم‌ها کمک می‌کند تا با افزایش آگاهی بین فردی و درون فردی خود، شناسایی گزینه‌ها و مهارت‌های آگاهانه و فراگیر، انجام اقدامات هدفمند، سیاست‌های DEI را با شیوه‌های بین فرهنگی رهبری، هماهنگ کنند. اینحاست که اهمیت شایستگی فرهنگی رهبران را متوجه می شویم
تحقیقات نشان داده است که آنچه در محل کار به عنوان «صحت سیاسی» شناخته می‌شود، از تعاملات بین فرهنگی جلوگیری می‌کند. هنگامی که رهبران تحت تاثیر و فشار قوانین و مقررات سخت‌گیرانه PC هستند، از ترس ایجاد هرگونه تخلف ناخواسته تماس با کارکنان را نیز محدود می‌کنند. از سوی دیگر فرهنگ کوچینگ، احترام و مسئولیت متقابل را به گونه‌ای ترویج می‌کند که تعامل رهبران را به طور طبیعی و خودجوش تقویت می‌کند.
فرهنگ کوچینگ برای یک محیط جهانی
کوچینگ می‌تواند از رهبران در محل کار حمایت کند و به آن‌ها در کشف و به چالش کشیدن مفروضات، ادراکات و سیستم‌های اعتقادی خود و سازمان‌هایشان کمک کند تا هوشیارتر شوند.
ما به عنوان مربیان اجرایی مجرب، ممکن است از رهبرانی مانند آمینا/ آمنه دعوت کنیم تا در مورد چندین مسئله فکر کنند:
- موفقیت جلسه خود را چگونه تعریف می‌کنید و دیگران از چه باورها و معیارهای دیگری برای تعریف از موفقیت آن استفاده می‌کنند؟
- چقدر از تجربه تیم خود در جلسات و یا انتظارات و ترجیحات آن‌ها آگاه هستید؟
- ترکیب فرهنگی و زمینه‌ای تیم چیست و چگونه می‌توانید تفاوت‌های فرهنگی آن را در نظر بگیرید و مدیریت کنید؟
- چگونه می‌توانید اعتماد و امنیت را در تیم خود تقویت کنید؟
- چگونه ممکن است کلماتی مانند «نوآوری» و «خلاقیت» در تیمی با تنوع فرهنگی قرار بگیرند؟
- چگونه می‌توانید خود و تیمتان را تشویق کنید تا توانمندی‌های خود را تقویت کنید؟
تاثیر کوچینگ در ایجاد اعتماد
رهبرانی مانند آمینا/ آمنه می‌توانند از مهارت‌های کوچینگ خود برای ایجاد رابطه، اعتماد و شفافیت در بین و همراه با تیم‌های خود استفاده کنند. مهارت‌های ضروری کوچینگ مانند گوش دادن فعال، پرسیدن سوالات باز و کنجکاوانه و نشان دادن همدلی بدون قضاوت شدن، می‌تواند به یک رهبر کمک کند تا از تسلط بین فرهنگی حمایت کند. در واقع از این طریق می توان شایستگی فرهنگی رهبران را بالا برد.
%۹۲ از سازمان‌ها با فرهنگ کوچینگ قوی، عمدتا از سه روش استفاده می‌کنند: مربیان داخلی/ مربیان خارجی / مدیران و رهبرانی که از مهارت‌های کوچینگ در یک اکوسیستم یکپارچه استفاده می‌کنند که در توسعه کارکنان، تحرکات داخلی، DEI و عدالت اجتماعی سرمایه‌گذاری می‌کنند.
رهبرانی که از مهارت‌های کوچینگ استفاده می‌کنند، به ایجاد این فرهنگ در محل کار کمک می‌کنند و ثابت شده است که به نتیجه نهایی نیز می‌افزایند. رهبران جهانی که به طور مداوم از مهارت‌های کوچینگ و مربیگری استفاده می‌کنند، اطمینان حاصل می‌کنند که رئیس‌ها حرفهای خود را عملی می‌کنند و با زنده کردن خط‌مشی‌ها و رویه‌های DEI، به سازمانشان کمک می‌کنند تا با استفاده از روش هایی مانند تست ضریب شرافت استعدادهایش را حفظ کرده و به یک کارفرمای منتخب تبدیل شوند.
فدراسیون بین المللی کوچینگ
بزرگترین سازمان جهانی در زمینه پیشرفت جهانی حرفه مربیگری و تقویت نقش کوچینگ به عنوان بخشی جدایی‌ناپذیر از یک جامعه پر رونق است؛ که در سال ۱۹۹۵ تأسیس شد، اعضای ۳۵۰۰۰ نفر آن و یا حتی بیشتر در بیش از ۱۴۰ کشور و منطقه در راستای اهداف مشترک افزایش آگاهی از کوچینگ و حفظ یکپارچگی این حرفه از طریق یادگیری مادام العمر و بالاترین استانداردهای اخلاقی تلاش می‌کنند. ICF از طریق کار شش سازمان خانوادگی منحصر به فرد خود، مربیان حرفهای، مربیان مشتریان، سازمان‌ها، جوامع و جهان را از طریق کوچینگ توانمند می‌کند. برای اطلاعات بیشتر می توانید به coachingfederation.org مراجعه کنید.
مدرسه کسب و کار آیا نیز با برگزاری دورهای مختلف در حوزه مدیر موفق، سعی دارد تا در دوران امروزی که کسب و کارهای آنلاین شرایط برای دورکاری ها و در واقع تجمع فرهنگ ها را فراهم کرده، به مدیران نقش درک تفاوت فرهنگ ها یادآوری کند و از طرفی یاد دهد که چه طور می توان با نیروهای مختلف از لحاظ فرهنگی کار را به بهترین شکل پیش برد.
منبع :
